Co powinniśmy wiedzieć o broni hukowej

Rozległ się huk, zawodnicy wystartowali, a człowiek stojący na starcie opuszcza rękę trzymając przedmiot, którego niemal nie widać z jego dłoni. Czasami na filmach towarzyszy temu obłoczek dymu. Chodzi, oczywiście o pistolet hukowy, a opisana scena jest chyba najpopularniejszym skojarzeniem jakie się z nim wiąże. Bardzo łatwo jest się jednak domyślić, że gdyby było to główne zastosowanie tej broni, nie cieszyłaby się ona tak dużą popularnością. Nazywamy ją bronią hukową, ale często spotykamy nazwy takie jak pistolet hukowy, sygnalizacyjny, sportowy czy straszak – nie zawsze zresztą używane poprawnie. Uporządkujmy najważniejsze informacje na jej temat.

Najpowszechniejszą formą takiej broni jest pistolet hukowy, ale istnieje też wiele modeli w postaci rewolweru, czego przykładem może być dość popularna w Polsce seria Major Eagle. Najpopularniejsze są modele o kalibrze 6 mm. Bardzo charakterystyczne naboje, łatwe do rozpoznania już na pierwszy rzut oka, mogą mieć kształt kapiszonów (w katalogach określanych słowem short – krótki) lub długich nabojów (long). Broń hukowa nie jest, oczywiście, bronią śmiercionośną. Jej główną funkcją jest emisja mocnego sygnału dźwiękowego. Przydaje się ona nie tylko na wspomnianych zawodach sportowych, ale może być pomocna do odstraszania zwierząt (i zwykle znakomicie sprawdza się w tej roli) czy jako środek do alarmowania lub wezwania pomocy. Po dokręceniu specjalnej nasadki może być używana do wystrzeliwania rac. Oprócz oczywistej funkcji alarmowej i sygnalizacyjnej może być przydatna przy powitaniu Nowego Roku albo oświetleniu terenu. Z tych powodów może być rozwiązaniem dla miłośników bushcraftingu, tym bardziej, że bogata oferta daje możliwość wyboru modelu naprawdę lekkiego.

Różnorodność broni hukowej jest naprawdę imponująca. W sprzedaży znajdziemy klasyczne modele z podłużnym kwadratowym w przekroju magazynkiem na kapiszony, wsuwanym od przodu poniżej lufy, który w miarę opróżniania wysuwa się po przeciwnej stronie. Są to między innymi polskie pistolety Start. Doczekały się one nawet wersji damskiej w kolorze różowym jako Start 2 Lady Pink – pomysł dla miłośniczek biegania poza miastem na odstraszenie agresywnego psa. Innymi przykładami pistoletów z tej kategorii mogą być Lexon-11 lub Röhm RG-3, również dość powszechnie spotykane. Są to modele, które bez trudu można rozpoznać jako broń hukową. Istnieje jednak szereg modeli pod względem wyglądu upodobnionych do popularnej broni ostrej. W takich przypadkach mogą więc pełnić funkcję „straszaków” wobec agresywnych osób. Często już sam widok broni wystarcza żeby uniknąć napaści. Spośród modeli upodobnionych do broni ostrej (a upodobnienie do modeli powszechnie rozpoznawalnych jest jak najbardziej zamierzone) można wymienić repliki bardzo charakterystycznego niemieckiego Parabellum P08, który często gościł w dłoni kapitana Klossa. Popularne są też repliki różnych modeli włoskiej Beretty 92, pistoletu będącego na wyposażeniu jednostek policyjnych i wojsk ze wszystkich kontynentów od armii amerykańskiej po żandarmerię watykańską.

W świetle polskiego prawa broń hukową mogą kupować i posiadać osoby pełnoletnie bez konieczności ubiegania się o jakiekolwiek pozwolenie czy obowiązku jej rejestracji. Warto przy tym pamiętać, że podobnie jak w przypadku broni ostrej i gazowej tu też należy przestrzegać zasad używania i przechowywania takiej broni:

1. Broń hukowa nie służy do rozrywki i urozmaicenia zabaw. NIGDY nie wolno z niej mierzyć (choćby w żartach) do ludzi lub zwierząt. Chodzi nie tylko o przestrzeganie właściwych nawyków, ale przede wszystkim fakt, że wystrzał z bliskiej odległości w twarz może spowodować poparzenia i uszkodzenie lub utratę wzroku. Obrażenia może też spowodować drobny przedmiot znajdujący się w lufie, który zostanie wystrzelony, np. wykałaczka, kamyk. Pamiętajmy, że postrzał za pomocą racy może się zakończyć poważnymi poparzeniami i utratą wzroku, a także spowodować pożar. Nigdy nie należy wystrzeliwać rac poziomo. Należy też dokładnie sprawdzić, czy wystrzelenie racy w danym miejscu jest na pewno bezpieczne. Żarty polegające na straszeniu innych bronią hukową to bardzo zły pomysł.
2. Istnieje stare powiedzenie, że każda broń raz w roku sama strzela i dotyczy ono również broni hukowej. Powinna ona być przechowywana z pustym magazynkiem w miejscu niedostępnym dla dzieci. Nie pozwalajmy dzieciom bawić się taką bronią nawet pod nadzorem osoby pełnoletniej.
3. W przypadku ataku pamiętajmy, że naszą bronią jest przede wszystkim opanowanie i zdrowy rozsądek, a posiadany pistolet hukowy jedynie jej narzędziem. W przypadku ataku ze strony zwierząt nie należy okazywać paniki, ale utrzymywać kontakt wzrokowy. Jeden wystrzał powinien wystarczyć do odstraszenia zwierzęcia, które zrezygnuje z napaści uznając nas za silniejszego przeciwnika. W obliczu agresji ze strony człowieka postarajmy się dobrać właściwą taktykę. Nie dajmy się sprowokować przez agresywne i wulgarne słownictwo. Gdy jest taka możliwość, należy się po prostu oddalić. Skuteczna może się okazać groźba wezwania policji lub wołanie o pomoc (na przykład z użyciem jakiegoś męskiego imienia: „Piotrek, pomóż!”). Odstraszająco na napastnika może zadziałać sam fakt wyjęcia broni (należy to zrobić w sposób zdecydowany), ewentualnie poparty wystrzałem w górę.

Broń hukowa ma, jak widać, wiele zalet i zastosowań. Decydując się na jej zakup starajmy się dobrać model odpowiadający naszym oczekiwaniom i pamiętajmy o zasadach jej używania.

Źródło: podbierak.pl