Wspomniane w tytule dwa aspekty – z pozoru diametralnie ze sobą sprzeczne – od niemal zawsze były przedmiotem ożywionej dyskusji oraz badań. Ludzie generalnie są przekonani, że skupienie się na karierze zawodowej musi odbić się na życiu prywatnym przynajmniej w jakimś stopniu albo też spowodować, że z tego życia w jakiejś części będziemy musieli zrezygnować. Wiele osób, pragnąc szybko pokonywać kolejne etapy kariery, już na wstępie rezygnuje ze związku czy zakładania rodziny, pragnąć przede wszystkim zapewnić sobie stabilność finansową. Jednak po jej osiągnięciu takie osoby nie mają problemów z zakładaniem rodziny, jako że jej potencjalny byt został zagwarantowany, więc może jednak kariera nie oznacza wyrzeczeń, tylko zmiany priorytetów albo zmiany kolejności realizacji życiowych celów? Starzejące się społeczeństwo jest tego niejako wyznacznikiem, jako że ludzie pracujący mają obecnie mniej dzieci lub też decydują się na nie w późniejszym wieku. Wiele osób potrafi też pogodzić karierę z życiem prywatnym nawet mając żonę lub dzieci, przy założeniu, że „druga połówka” również nastawiona jest na taką drogę życia lub po prostu pasuje jej obecny stan rzeczy. Z pewnością nie ma stuprocentowego złotego środka, jednak nie ma też wątpliwości, że odpowiednie wykorzystywanie czasu na pracę i rodzinę może w rezultacie pogodzić jedno z drugim. Nie zapominajmy też, że jedna grupa ludzi wybiera poświecenie się karierze tylko aby osiągnąć sukces dla siebie, a inni robią to właśnie dla rodziny.
